ภาพถ่าย
วัตถุ# SCP-xxx-TH
ระดับ: safe
มาตรการกักกันพิเศษ:
ไม่มีมาตรการพิเศษ SCP-XXX จะถูกห่อหุ้มด้วยผ้าสีดำสนิทตลอดเวลาโดยที่ไม่มีการทดลองใดๆอีก
รายละเอียด:
SCP-XXX เป็นรูปภาพขนาด 20X30 นิ้ว ของสถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่รู้จักถ่ายด้วยกล้องถ่ายรูป ในภาพจะมีเก้าอี้ม้านั่งยาวทำจากไม้วางเด่นอยู่และรอบๆที่คาดว่าจะเป็นบ้านของมนุษย์
ใครที่มอง SCP-XXX จะรู้สึกว่าต้องรอคอยใครซักคนที่อยู่ในภาพ พวกเขาจะนั่งลงหรือยืนอยู่ตรงหน้าภาพโดยไม่ขยับไปไหนเลยเพื่อจะได้ไม่พลาดจากเขาหรือเธอคนนั้น(ในภาพ) เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาจะรู้สึกทอดทิ้งและบางครั้งร้องไห้ออกมา
ผลกระทบนี้จะหายไปเมื่อเอาพวกเขาออกมาจากตรงนั้น
ภาคผนวก: บันทึกการทดลองครั้งที่ 1
[D-778 ได้เข้ามาในห้องที่มี SCP-XXX คลุมผ้าดำเอาไว้]
เสียงจากลำโพง: เปิดผ้าคลุมตรงนั้นออก
[D-778 ดึงผ้าคลุมออก]
D-778:รูปหรอ
[D-778 ได้นั่งลงที่เก้าอี้หน้าภาพ]
เสียงจากลำโพง: ตรงนั้นเป็นไงบ้าง
D-778: เมื่อไหร่เธอจะมา
เสียงจากลำโพง: ใครจะมา
D-778: ผู้หญิงผมดำยาว มีลักยิ้มบนใบหน้า
เสียงจากลำโพง: รู้จักเธอหรอ
D-778: ใช่แล้ว น้องสาวชั้นเอง
เสียงจากลำโพง: ทำไมต้องน้องสาวด้วย
D-778: เธอน่ารัก อาาา ชั้นชอบรอยยิ้มเล็กๆของเธอ เธอทำให้ชั้นเกิดอารมณ์
เสียงจากลำโพง: แกนี่โคตรจะวิปริตเลยวะ
D-778: [ปกปิด]
ภาคผนวก: บันทึกการทดลองครั้งที่ 2
[จนท.เจ็ตเตอร์ ได้เข้ามาในห้องที่มี SCP-XXX]
[จนท.เจ็ตเตอร์นั่งหน้าภาพเป็นเวลา 5 นาที แล้วร้องไห้ออกมา]
เสียงจากลำโพง: นั่นคุณร้องไห้งั้นหรอ
จนท.เจ็ตเตอร์: ฮือๆๆ
เสียงจากลำโพง: บอกผมหน่อยว่าทำไม
จนท.เจ็ตเตอร์: เธอทิ้งผมไปแล้ว
เสียงจากลำโพง: ใครล่ะ
จนท.เจ็ตเตอร์: เมียผม
เสียงจากลำโพง: เจ็ตเตอร์ คุณยังไม่ได้แต่งงานเลยนะ
จนท.เจ็ตเตอร์: ผมน่าจะรู้ เธอมีชู้ [ร้องไห้เรื่อยๆ]
เสียงจากลำโพง: เวรเอ้ย ใครก็ได้พาเขาออกห้องไปที