ทางเลือก

ถ้าจะเล่าเรื่องของผมให้คุณฟัง ผมคงต้องเล่าย้อนไปเสียแต่ต้น และอาจจะรวมไปถึงรากเหง้าตนในวัยเด็ก

เมื่อมีนักวิจัยท่านใดจะร่างหรือเขียนเรื่องที่ตนได้ทดลองไว้ซักเรื่อง เขาเหล่านั้นมักจะทำเหมือนดั่งตนคือ "พระเจ้า" ที่ริอาจเขียนเรื่องที่สมบูรณ์แบบอันที่สุด ไร้ซึ่งความเคลือบแคลงใดๆ โดยล้วนแต่สำคัญเสียสิ้น ราวกับพระเจ้านั้นได้เล่าเรื่องของท่านนั่นล่ะ แต่ผมมิอาจทำได้ ทำดั่งนักวิจัยเหล่านั้นน้อยเสียมาก แต่เรื่องของผมมีความสำคัญสำหรับผมจะมีผู้วิจัยท่านใดนั้นจะให้ความสำคัญกับเรื่องที่ตนริทำขึ้น เพราะเป็นเรื่องตัวผม เป็นเรื่องของมนุษย์ที่ออกมาจากท้องแม่คนหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องแต่ง และไม่ใช่เรื่องในอุดมคติอันสมบูรณ์แบบดั่งผู้เล่าท่านอื่น เเต่มันคือเรื่องที่แท้จริงของมนุษย์ที่มีลักษณะพิเศษเฉพาะ

ทุกวันนี้น้อยคนนักที่จะรู้ซึ้งว่านักวิจัยคืออะไร ส่วนมากจะรู้ถึงมันได้เเละตายเพราะเหตุนั้น เช่นเดียวกับที่ผมที่จะตายในวันหน้า ผมอาจโดนเจ้ากิ้งก่ายักษ์ มนุษย์ร่างดำที่ถูกทดลองในเยอรมันสังหารเสียแล้ว เมื่อผมเล่าเรื่องของตนจบลง

ผมมิอาจเรียกว่าตนคือนักวิทยาศาสตร์ผู้หยั่งรู้ ผมเป็นเพียงแค่ผู้เเสวงหาและวิจัยเรื่องเดิมๆ เพียงแค่นั้น ผมจะมิค้นหา ตามดวงดาวหรือเจ้าเครื่องรับสัญญาณวิทยุอีกแล้ว ผมจะเริ่มต้นเงียหูตน ฟังคำสอนที่ทำให้กระแสเลือดพุ่งพล่าน เรื่องราวผมในอดีตของผมนั้นไม่รื่นรมน์นัก และมิอ่อนหวานหรือสอดประสานดั่งเรื่องแต่ง แต่มีสรสชาติของความสับสน เปล่าเปลี่ยว และความฝันเฉกเช่นมนุษย์ที่มิอาจต้องการโกหกตัวเองอีกต่อไป

วิถีชีวิตของนุษย์คนหนึ่งในสถาบันอันเปล่าเปลี่ยว ดั่งหนทางสู่ตนเอง การลองพยายามของเส้นทาง การชี้ชวนสิ่งถูกผิดโดยทางเดิน มีใครไหมที่เป็นตัวของตัวเองโดยสมบูรณ์แท้ ทุกคนนั้นปรารถนา บ้างก็โง่ทึ่มเบาปัญญา บ้างก็สูงส่ง เท่าที่แต่ละคนในสถาบันแห่งนี้จะทำได้ เท่าที่แต่ละคนจำได้ ทุกคนแบกสิ่งที่หลงเหลือจากการเกิดของตนทั้งน้ำเมือก เลือดแห่งผืนดินไปกับตนจนวาระสุดท้าย บางคนนั้น มิอาจมีโอกาสที่จะได้เป็นมนุษย์ดั่งที่ตนได้ฝันไว้ เป็นได้แค่กิ้งก่ายักษ์ แมงมุมน้ำแข็ง บ้างก็มีที่เป็นมนุษย์ เเต่ร่างกายตนเป็นเหล็ก

ทุกชีวิต ลองเสี่ยงอุปสรรคของธรรมชาติหลังความเป็นมนุษย์ เราทั้งหมด ล้วนมาจากแหล่งกำเนิดเดียวกัน "มารดา" เรานั้น ต่างออกจากห้วงเหวแห่งเดียวกัน ต่างฝ่าย ต่างไขว่คว้าขึ้นมาจากเหวลึกด้วยวิธีการต่างๆ ไม่ว่าจะสกปรกโสโครกแค่ไหน ทั้งนี้เพื่อความสำเร็จ ในช่วงชีวิตที่ตนไฝ่ฝัน เรานั้น ต่างสามารถเข้าใจซึ่งกันและกันได้ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือไม่ แต่สามารถตีความให้ได้แค่ "ตนเอง" เท่านั้น

คิริลล์ ยากุสตอฟ บรานีโต้
19 มกราคม 1965
จับ เก็บ เฝ้า